Laatste dag

Maandag 24 maart. Jacob klopt om 2.30 op mijn deur, het gaat niet goed met Prince. Hij kan de bloeddruk niet meer meten. Met Maryann en Grace overlegd. Toen de dokter gebeld in Monrovia, want de dokter die in dit district dienst heeft was niet te bereiken. Infuus erin en rustig in laten lopen. Ik ben ook naar de kliniek gegaan om te helpen, infuus helemaal open gezet, want anders schiet het niet op. Bloeddruk 90/50. snelle pols. Maagperforatie? Na veel gedoe en eindelijk op weg om 5.30. Ik wilde meer infuusvloeistof mee, maar dat hoefde niet. Ze hadden ook nog maar 2 flesjes. Naar Cestos. Dat was verschrikkelijk dat ziekenhuis. Helaas de camera vergeten. Een donkere kamer met allemaal ouwe zooi. Alles was kapot en vies. We moesten eerst naar de apotheek om medicijnen te halen, want dat hadden ze niet. Prince had ook honger, dus we moesten wat te eten halen. Eten is hier erg belangrijk als je ziek bent. De broeder van dienst zei zonder dat hij had geluisterd naar de longen of Prince had onderzocht dat hij een longontsteking had. Volgens ons had hij dat echt niet. Prince hebben daar achtergelaten voor bloedonderzoek en observatie.
S'avonds afscheidsfeestje gehad en een hele mooie jurk gekregen.
Om 20.00 kregen we te horen dat het slecht ging met Prince en dat hij misschien naar Monrovia werd gebracht. Dat is weer over een hele slechte weg naar River Cess( 45 minuten) en dan 2 uur over dezelfde weg naar Buchanan. Dan nog 2 uur over de snelweg naar Monrovia. Ik heb er een slecht gevoel bij, deze man gaat dit niet overleven.
De volgende dag stond John(de baas van Prince) op de stoep, hij kreeg net een telefoontje dat Prince gisteravond is overleden. Ik heb met Maryann en Grace gesproken dat het geen goed idee is om patiënten naar Cestos te brengen, daar worden ze niet beter. Ze kunnen daar alleen keizersnede doen en een liesbreuk geloof ik. Er is geen dokter bij hem geweest, de verpleegkundige heeft alles alleen moeten doen.
Ik heb nog wat kleine werkzaamheden in de kliniek gedaan en het eten klaar gemaakt en om 13.00 zijn we vertrokken naar Monrovia. Uitgezwaaid door het hele dorp, erg leuk. De auto zat lekker vol, (ging voor echo naar het ziekenhuis), Ben, Christiana en John.
Christiana en Maryann moesten middenin Monrovia worden afgezet, het begint daar al wel op een echte stad te lijken ze hebben zelfs stoplichten.. Vroeg naar bed gegaan.
Woensdag 26 maart.
We hebben vandaag flink ingeslagen bij de apotheek. Ben ging op pad met de medicijnbestellijst en vond dit erg handig. Ze zijn bijna overtuigd, dat je beter wat meer kan inkopen en dan minder vaak naar de stad moet om medicijnen te halen. Ze durven eigenlijk niet geld van de komende maanden uit te geven. Gelukkig verdienen ze in de kliniek genoeg geld om voor 3-4 maanden voorraad in te slaan. Nog even bij Anneke op de koffie met stroopwafel. Anneke woont met haar Liberiaanse man in Monrovia en hebben daar een bedrijf dat waterpompen installeert.
We slapen in het guesthouse van Bethesda, een missieschool voor weeskinderen en kinderen in de omgeving. Lead en zijn vrouw Becky zijn vrienden van Jacob en Marjolein. We hebben in het huisje stromend water. Uit de kraan in ieder geval en de wc kan je doortrekken. Helaas komt het water van de douche gewoon door een gat uit de muur.
Weer vroeg naar bed want om 1.30 gaat de wekker en dan gaan we naar het vliegveld. Voor we vertrokken nog even gezongen voor Ben, want die werd vandaag 50.
Om 2.30 op het vliegveld en om 4.30 vliegen. Ik heb toch wel weer zin in mijn eigen douche en mijn lekkere bedje. Ik heb een hele fijne tijd gehad in River Cess. Veel met alle mensen gesproken op de missie, over familie, hun toekomst, problemen echt alles. En hopelijk heb ik een klein beetje bij gedragen om het werk wat makkelijker te maken.
Op Schiphol stond mijn zus Anke me op te wachten, zo lief. Gezellig nog even een Starbucks koffie gedronken en toen de trein in naar huis. Mijn vader heeft me opgehaald van het station en om 19.00 was ik thuis, waar de lasagne van mijn moeder al voor me klaar stond. Heerlijk.